- Sluit je ogen en kom tot rust. Je gaat nu een hele bijzondere berg beklimmen . Het is een berg met een wandelpad waar langs je rustig om hoog kunt wandelen, zonder je te vermoeien. De zon schijnt en het is heerlijk weer. Zo wandel je een beetje en kom je bij een mooi rood stenen huis. Je wordt hierdoor aangetrokken en gaat eens binnen kijken. Het is een groot huis en erg stevig, je laat je door alle kamers rondleiden, alle meubels zijn ook rood en de muren ook, maar wel met verschillende tinten. Je gaat even aan tafel zitten, en kijkt rustig rond. Is het licht genoeg? Moet er een raam open wellicht. Kijk maar even voor jezelf. Is er iemand aanwezig? Heeft hij of zij je iets te zeggen?…
- Dan ga je weer verder, je verlaat het huis en vervolgt je pad. Heerlijk wandel je en dan zie je een mooi oranje tempeltje. Wat enig, je gaat even kijken. Alle kunstvoorwerpen zijn hier in oranje lijsten opgehangen en er zijn ook oranje kaarsen. Er zit ook een stelletje elkaar een beetje verliefd aan te kijken en te knuffelen, je laat ze maar even… en genieten, een fonteintje geeft oranje water en dat stroomt in een fraaie gebeeldhouwde Griekse bak. Als de kleuren je wat donker lijken laat je de zon er doorheen schijnen. Je zit even bij het fonteintje genietend, vlinders vliegen langs …..
- Na een tijdje sta je weer op om je wandeling te vervolgen rustig over het paadje. jij kijkt even het dal in en ziet dat je al wat hoogte hebt bereikt. Dan kom je bij een open plekje wel beschut, maar helemaal in de zon. Er is een bankje en een zuilengalerij achter je met gedenkstenen in goud. Er staan de daden op van vroegere en toekomstige helden, je ziet ook jouw naam er tussen staan en bent verwonderd. Je voelt je geëerd en laat het gouden zonlicht door je heen stromen. Het bankje is ook van goud en nodigt je uit te gaan zitten. Je ziet de zon alles belichten en zijn kleur geven. Hoe krachtig voelt dit. Het verwarmt je door en door. Je schrijft je naam in het gele zand voor je en ziet dat de zon dit extra laat oplichten. Je kijkt er een tijdje naar en weet dat jij dat bent. Prachtig.
- Je hebt extra kracht opgedaan en gaat verder met je reis. Het paadje gaat verder omhoog kronkelt wat en dan zie je een leuk poortje, dat naar een tuin leidt. Je gaat er binnen, prachtige bloemen, lentefris groen in alle tinten stromen je netvlies binnen. Wouw! Je wist niet dat er zoveel mooie bloemen konden zijn. Je plukt er een paar, zet ze in een vaasje op een groen tuintafeltje. De verdorde bloemen haal je weg en doe je in de groenbak. Je wandelt wat door de paadjes, prachtig is het hier! Je gaat even in het gras liggen, je hebt een heerlijke droom,.. heel even…
- Dan sta je rustig op en gaat door het poortje terug op het bergpad, wat een avonturen denk je nog. Het wordt hier wat smaller op de weg, maar tot je verbazing is er hier een groot plateau gebouwd, van lichtblauwe planken en er staan allemaal schildersezels op, met schilderijen. dat is bijzonder! Je loopt langs de schilderijen en schrikt even, deze schilderijen gaan over jouw leven, je loopt ze één voor één te bekijken. De schilder of schilderes is er ook en geeft je uitleg. Je luistert aandachtig en verbaast je telkens weer. Ze laat je alles zien wat jij tot uiting hebt gebracht. Er zijn ook nog lege lijsten, dat is voor jouw toekomstige creaties. Wouw. Je bedankt hem of haar en loopt weer verder, dit alles verwerkend.
- Ja, het gonst misschien een beetje in je hoofd, maar daar komt het volgende gebouw wat je aandacht trekt. Hier is een gebouw met zicht rondom de berg, aan alle kanten zijn ramen, het is ook al bijna op de top. De indigo kleuren stralen veel kennis uit. Je gaat naar binnen. Er zijn hier archieven, een grote computer en vele panelen , je kunt hier bij al jouw kennis en je kunt hier ook alles bedenken. Er staat een heerlijke fauteuil die kan draaien, je gaat er in zitten en kunt vanuit die stoel alles bedienen, met knopjes, je stem, of gewoon door het te denken. Zo kun je ook het raam open laten gaan, een heerlijk windje waait er nu door de ruimte. Heerlijk, want het was wat bedompt. Wat een grote computer en wat een hoop oude mappen en papieren, je pakt een stapel en gooit weg wat je niet meer nodig hebt. Zo dat ruimt op. Ja, hier ga je nog weleens drastisch opruimen, neem je jezelf voor. Maar nu niet, want je wilt ook even naar de top van de berg.
- Het is nog maar een klein stukje, daar is het, een bedje met violette bloempjes tussen het gras, je gaat er liggen, plat op je rug en kijkt naar de hemel en voelt je diep verbonden met alles wat daar is. Hier hoef je niets te doen alleen maar te zijn. Violette lichtjes dwarrelen om je heen, ze willen je groeten en je begeleiden op je weg. Vogeltjes strijken bij je neer. Geniet maar even laat het maar even stromen in overgave op wat mag komen. Hmmm...
- Als je uitgerust bent sta je rustig weer op van dit plekje, het is tijd om naar beneden te gaan. Je loopt het pad af naar beneden, langs de indigoblauwe uitkijkpost, wat verder zie je weer het lichtblauwe plankier met de schilderijen, om de bocht het groene poortje, weer iets verder zie je de gele zuilen, heel bijzonder ja, dan het oranje tempeltje en tenslotte kom je weer bij het rode stenen huis. We zijn weer terug in het dal en kijken nog even achterom naar de berg. Wat was het mooi. Dan draaien we ons om en komen met iedere ademhaling weer terug in deze kamer het hier en nu. Als je er klaar voor bent, beweeg je langzaam je tenen en vingers en open je je ogen en glimlacht. Welkom terug!
